نحوه کارکرد ردیاب‌ها
1.
GPS (Global Positioning System): این رایج‌ترین فناوری مورد استفاده در ردیاب‌ها است. ماهواره‌های GPS در مدار زمین قرار دارند و سیگنال‌هایی را به زمین ارسال می‌کنند.
دستگاه ردیاب سیگنال‌ها را از حداقل چهار ماهواره دریافت کرده و با محاسبه زمان رسیدن سیگنال‌ها، موقعیت جغرافیایی خود را (طول و عرض جغرافیایی، ارتفاع) با دقت بالا تعیین می‌کند.
2.
شبکه‌های تلفن همراه (GSM/GPRS/LTE): پس از تعیین موقعیت توسط GPS، اطلاعات مکانی از طریق شبکه‌های تلفن همراه (با استفاده از سیم‌کارت) به سرور یا اپلیکیشن مربوطه ارسال می‌شود.
در مواردی که سیگنال GPS ضعیف است (مانند داخل ساختمان‌ها)، برخی ردیاب‌ها می‌توانند از طریق دکل‌های مخابراتی (Cell ID) موقعیت تقریبی را تخمین بزنند.
3.
Wi-Fi Positioning: برخی ردیاب‌های کوچک‌تر، به خصوص برای ردیابی اشیاء در محیط‌های داخلی، از شبکه‌های Wi-Fi اطراف برای تعیین موقعیت استفاده می‌کنند.
4.
بلوتوث (Bluetooth):* ردیاب‌های بلوتوثی برد کوتاهی دارند و معمولاً برای ردیابی اشیاء در فاصله نزدیک (مثلاً کیف، کلید یا حیوانات خانگی در اطراف خانه) استفاده می‌شوند. این دستگاه‌ها به گوشی هوشمند کاربر متصل شده و موقعیت آخرین اتصال را نشان می‌دهند.
